پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

گویا عزیزان ما در اتحادیه‌های ملی و سراسری تعاونی‌های روستایی و کشاورزی، از خبر انحلال سازمان تعاون روستایی، احساس خطر کرده و به فکر نامه زدن‌های چپ و راست به مدیران ارشد اجرایی افتاده اند. واقعا با این حجم ناکارامدی چطور می‌توان توقع داشت که پول ملت و بیت المال برای حقوق و مزایایی صرف شود که کارکرد خاصی برای آن متصور نیست؟ آیا مدیران عامل محترم فکر کرده اند که دولت بنگاه خیره است یا اینکه بحث بخطر افتادن منافع فردی مطرح گردیده است؟ منتظر توضیحات دوستان هستیم. برای قضاوت خانوانندگان محترم، عین نامه عزیزان به معاون اول رئیس جمهور، منعکس شده است.

نگاهی به رویه‌های انتخاب و انتصاب مدیران عامل اتحادیه‌های تعاونی‌های روستایی و کشاورزی بیندازید تا خیلی از جهت گیر‌ها دست تان بیاید. تا بدانید که بخشی از بیانیه‌ها بوی دستوری می‌دهند و بخشی هم بوی رفاقت بازی. اگر این اقایان مدیرعامل، اینقدر پیگیر تداوم کار سازمان مرکزی تعاون روستایی هستند، چرا در راستای توانمندسازی آن کوشش نکردند؟ چرا باید شاهد سازمانی فشل و کم کار تا به این حد باشیم؟ منتظر توضیحات ۱۱ مدیرعامل امضا کننده نامه هستیم.

واقعیت این است که سیاستهای اخیر وزارت اقتصاد و سازمان خصوصی سازی، سازمان مرکزی تعاون روستایی و شبکه عظیم تعاونی روستایی کشور را دچار سردرگمی و بلاتکلیفی ساخته، و برداشت مثبت نسبت به تغییرات ملموس در آینده را مبهم و این میراث پر ارزش جامعه روستایی ایران را در چنبره تردید و انتظار فرو برده است.